biebele

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /biːbɐlɐ/ (Etsbergs)

stamtijd
infinitief	verleden tijd	voltooid deelwoord
biebele	biebeldje	gebiebeldj
zwak	volledig

Werkwoord

biebele

1. een oplossing voor een probleem in de Bijbel zoeken

   «Dit wuuertj lestig, ich biebele.»

   Dit begint lastig te worden. Ik ga een oplossing voor dit probleem in de Bijbel zoeken.