vernus
- IPA: /ˈwɛrnʊs/
- ver·nus
vĕrnus
- tot de lente behorende, lente-
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | vĕrnus | vĕrna | vĕrnum | vĕrnī | vĕrnae | vĕrna |
| genitief | vĕrnī | vĕrnae | vĕrnī | vĕrnōrum | vĕrnārum | vĕrnōrum |
| datief | vĕrnō | vĕrnae | vĕrnō | vĕrnīs | vĕrnīs | vĕrnīs |
| accusatief | vĕrnum | vĕrnam | vĕrnum | vĕrnōs | vĕrnās | vĕrna |
| ablatief | vĕrnō | vĕrnā | vĕrnō | vĕrnīs | vĕrnīs | vĕrnīs |
| vocatief | vĕrne | vĕrna | vĕrnum | vĕrnī | vĕrnae | vĕrna |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): vĕrnior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): vĕrnissimus | ||||||
- (zelfstandig gebruikt) vernum