dokken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van dokken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		dokken			te dokken
	toekomend		zullen dokken			te zullen dokken
voltooid	tegenwoordig		hebben gedokt			te hebben gedokt
	toekomend		gedokt zullen hebben			gedokt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	dokkend		gedokt			ev. dok	mv. verouderd dokt	dokke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	dok	dokt	dokt	dokt	dokt	dokken	dokken	dokken
verleden (o.v.t.)	dokte	dokte	dokte	dokte	dokte	dokten	dokten	dokten
toekomend (o.t.t.t.)	zal dokken	zult/zal dokken	zult/zal dokken	zult dokken	zal dokken	zullen dokken	zullen dokken	zullen dokken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou dokken	zou dokken	zou(dt) dokken	zoudt dokken	zou dokken	zouden dokken	zouden dokken	zouden dokken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gedokt	hebt gedokt	hebt/heeft gedokt	hebt gedokt	heeft gedokt	hebben gedokt	hebben gedokt	hebben gedokt
verleden (v.v.t.)	had gedokt	had gedokt	had gedokt	hadt gedokt	had gedokt	hadden gedokt	hadden gedokt	hadden gedokt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gedokt hebben	zal/zult gedokt hebben	zult/zal gedokt hebben	zult gedokt hebben	zal gedokt hebben	zullen gedokt hebben	zullen gedokt hebben	zullen gedokt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gedokt hebben	zou gedokt hebben	zou/zoudt gedokt hebben	zoudt gedokt hebben	zou gedokt hebben	zouden gedokt hebben	zouden gedokt hebben	zouden gedokt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm gedokt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt gedokt				er is gedokt
verleden	er werd gedokt				er was gedokt
toekomend	er zal gedokt worden				er zal gedokt zijn
voorwaardelijk	er zou gedokt worden				er zou gedokt zijn