ἄκρα

Oudgrieks

Zelfstandig naamwoord

ἄκρα v

1. spits, top; heuvel, hoogte
2. kaap, landtong, uitloper

Verbuiging

	enkelvoud	tweevoud	meervoud
nom. / voc.	ἄκρα	ἄκρα	ἄκραι
accusatief	ἄκραν		ἄκρας
genitief	ἄκρας	ἄκραιν	ἀκρῶν
datief	ἄκρᾳ		ἄκραις