virvelen
Noors
Woordafbreking
- vir·ve·len
Zelfstandig naamwoord
virvelen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van virvel
Nynorsk
Woordafbreking
- vir·ve·len
Zelfstandig naamwoord
virvelen, m
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van virvel
virvelen, m
virvelen, m