vendingen

Deens

Woordafbreking

• ven·din·gen

Zelfstandig naamwoord

vendingen,

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van vending

Noors

Woordafbreking

• ven·din·gen

Naar frequentie	49684

Zelfstandig naamwoord

vendingen, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van vending

Schrijfwijzen

• vendinga, v