skrikene

Noors

Woordafbreking

• skri·ke·ne

Naar frequentie	15001

Zelfstandig naamwoord

skrikene, mv

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van skrik

Nynorsk

Woordafbreking

• skri·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

skrikene,

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van skrik