særlige

Deens

Woordafbreking

• sær·li·ge

Bijvoeglijk naamwoord

særlige, g / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van særlig

særlige, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van særlig

Noors

Woordafbreking

• sær·li·ge

Naar frequentie	18500

Bijvoeglijk naamwoord

særlige, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van særlig

særlige, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van særlig