puberteten

Deens

Woordafbreking

• pu·ber·te·ten

Zelfstandig naamwoord

puberteten, g

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van pubertet

Noors

Woordafbreking

• pu·ber·te·ten

Naar frequentie	15708

Zelfstandig naamwoord

puberteten, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van pubertet

Nynorsk

Woordafbreking

• pu·ber·te·ten

Zelfstandig naamwoord

puberteten, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van pubertet