prøver

Deens

Woordafbreking

• prø·ver

Werkwoord

prøver

1. tegenwoordige tijd van prøve

Zelfstandig naamwoord

prøver, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van prøve

Noors

Woordafbreking

• prø·ver

Naar frequentie	238

Werkwoord

prøver

1. tegenwoordige tijd van prøve

Zelfstandig naamwoord

prøver, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van prøve

Nynorsk

Woordafbreking

• prø·ver

Werkwoord

prøver

1. tegenwoordige tijd van prøva

Werkwoord

prøver

1. tegenwoordige tijd van prøve

Zelfstandig naamwoord

prøver, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van prøve

Schrijfwijzen

• prøvar