• on·der·stuif
vervoeging van
onderstuiven

onderstuif

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van onderstuiven
    • Ik onderstuif. 
  2. gebiedende wijs van onderstuiven
    • Onderstuif! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van onderstuiven
    • Onderstuif je?