Deens

Woordafbreking
  • mun·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

munkene, mv

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van munk


Noors

Woordafbreking
  • mun·ke·ne
Naar frequentie 16690

Zelfstandig naamwoord

munkene, mv

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van munk



Nynorsk

Woordafbreking
  • mun·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

munkene,

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van munk