Noors

Woordafbreking
  • kom·bi·na·sjo·nen

Zelfstandig naamwoord

kombinasjonen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kombinasjon


Nynorsk

Woordafbreking
  • kom·bi·na·sjo·nen

Zelfstandig naamwoord

kombinasjonen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kombinasjon