Noors

Woordafbreking
  • kjef·ten
Naar frequentie 2254

Zelfstandig naamwoord

kjeften, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kjeft


Nynorsk

Woordafbreking
  • kjef·ten

Zelfstandig naamwoord

kjeften, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kjeft