dyktige

Noors

Woordafbreking

• dyk·ti·ge

Bijvoeglijk naamwoord

dyktige, m / v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van dyktig

dyktige, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van dyktig

Nynorsk

Woordafbreking

• dyk·ti·ge

Bijvoeglijk naamwoord

dyktige, m /v / o

1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van dyktig

dyktige, mv

1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van dyktig