bruken

Noors

Woordafbreking

• bru·ken

Naar frequentie	20736

Zelfstandig naamwoord

bruken, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van bruk

Schrijfwijzen

• bruket, o

Nynorsk

Woordafbreking

• bru·ken

Zelfstandig naamwoord

bruken, m

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van bruk

Schrijfwijzen

• bruket, o