blunket

Noors

Woordafbreking

• blun·ket

Naar frequentie	15002

Werkwoord

blunket

1. verleden tijd van blunke
2. voltooid deelwoord van blunke

Schrijfwijzen

• [1-2]: blunka

Zelfstandig naamwoord

blunket, o

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van blunk

Schrijfwijzen

• blunken, m