avlukkene

Noors

Woordafbreking

• av·luk·ke·ne

Naar frequentie	> 50000

Zelfstandig naamwoord

avlukkene, mv

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van avlukke

Nynorsk

Woordafbreking

• av·luk·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

avlukkene,

1. bepaalde vorm nominatief meervoud van avlukke