Noors

Woordafbreking
  • av·luk·ke·ne
Naar frequentie > 50000

Zelfstandig naamwoord

avlukkene, mv

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van avlukke


Nynorsk

Woordafbreking
  • av·luk·ke·ne

Zelfstandig naamwoord

avlukkene,

  1. bepaalde vorm nominatief meervoud van avlukke