Overleg:huik

Hmm, ontleend aan een Frans woord met een h en een k (q). Weet je zeker dat het niet andersom gegaan is? Het Oudfrans heeft namelijk meer aan het Oudnederlands ontleend dan andersom... Jcwf

Van Dale formuleert die hypothese, al heeft het WNT blijkbaar meer reserves. Het EWN geeft een nogal verwarde uitleg:

In het Middelnederlands is er grote variatie in de spelling van de klank tussen h en k; hetzelfde geldt voor het Middelnederduits, met heike, huke, hoke. Op grond hiervan zou men net als bijv. bij → fruit en → fluit kunnen denken aan ontlening aan een woord met een in het Middelnederlands onbekende diftong, zie → buitelen. Frans huque ’huik’ [1404; FEW], ook heuque [1408; FEW], valt dan af als kandidaat vanwege de latere datering en de van oudsher stabiele u-klank; men neemt voor het Franse woord juist algemeen aan dat het ontleend is aan mnl. of mnd. huke. Deze redenering gaat echter voorbij aan het feit dat de vorm mnl. huke pas verschijnt in dezelfde periode als Frans huque, en dan bovendien nog relatief weinig voorkomt. Huke, waaruit met diftongering van u > ui de huidige vorm huik, kan dus wel degelijk ontleend zijn aan Frans huque, vervolgens vereenzelvigd zijn met, en ten slotte in de plaats gekomen zijn van de oude Middelnederlandse vormen.

Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken, maar ik kan hier slechts de bronnen volgen. Wikibelgiaan 29 aug 2009 02:33 (CEST)

Misschien is het dus wel herleend of zo. Kortom we weten het dus gewoon weer niet... Zoals zo vaak trouwens. Etymologie is een moeilijke zaak... Jcwf 29 aug 2009 03:10 (CEST)