• ør·ke·nen
Naar frequentie 2911

ørkenen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ørken


  • ør·ke·nen
Naar frequentie 2401

ørkenen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ørken


  • ør·ke·nen

ørkenen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ørken