klinken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van klinken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		klinken			te klinken
	toekomend		zullen klinken			te zullen klinken
voltooid	tegenwoordig		hebben geklonken			te hebben geklonken
	toekomend		geklonken zullen hebben			geklonken te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	klinkend		geklonken			ev. klink	mv. verouderd klinkt	klinke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	klink	klinkt	klinkt	klinkt	klinkt	klinken	klinken	klinken
verleden (o.v.t.)	klonk	klonk	klonk	klonkt	klonk	klonken	klonken	klonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal klinken	zult/zal klinken	zult/zal klinken	zult klinken	zal klinken	zullen klinken	zullen klinken	zullen klinken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou klinken	zou klinken	zou(dt) klinken	zoudt klinken	zou klinken	zouden klinken	zouden klinken	zouden klinken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geklonken	hebt geklonken	hebt/heeft geklonken	hebt geklonken	heeft geklonken	hebben geklonken	hebben geklonken	hebben geklonken
verleden (v.v.t.)	had geklonken	had geklonken	had geklonken	hadt geklonken	had geklonken	hadden geklonken	hadden geklonken	hadden geklonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal geklonken hebben	zal/zult geklonken hebben	zult/zal geklonken hebben	zult geklonken hebben	zal geklonken hebben	zullen geklonken hebben	zullen geklonken hebben	zullen geklonken hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geklonken hebben	zou geklonken hebben	zou/zoudt geklonken hebben	zoudt geklonken hebben	zou geklonken hebben	zouden geklonken hebben	zouden geklonken hebben	zouden geklonken hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geklonken worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geklonken				er is geklonken
verleden	er werd geklonken				er was geklonken
toekomend	er zal geklonken worden				er zal geklonken zijn
voorwaardelijk	er zou geklonken worden				er zou geklonken zijn
lijdende vorm geklonken worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		geklonken worden			geklonken te worden
	toekomend		geklonken zullen worden			geklonken te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		geklonken zijn			geklonken te zijn
	toekomend		geklonken zullen zijn			geklonken te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word geklonken	wordt geklonken	wordt geklonken	wordt geklonken	wordt geklonken	worden geklonken	worden geklonken	worden geklonken
verleden (o.v.t.)	werd geklonken	werd geklonken	werd geklonken	werdt geklonken	werd geklonken	werden geklonken	werden geklonken	werden geklonken
toekomend (o.t.t.t.)	zal geklonken worden	zult geklonken worden	zult geklonken worden	zult geklonken worden	zal geklonken worden	zullen geklonken worden	zullen geklonken worden	zullen geklonken worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou geklonken worden	zou geklonken worden	zou/zoudt geklonken worden	zoudt geklonken worden	zou geklonken worden	zouden geklonken worden	zouden geklonken worden	zouden geklonken worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben geklonken	bent geklonken	bent/is geklonken	zijt geklonken	is geklonken	zijn geklonken	zijn geklonken	zijn geklonken
verleden (v.v.t.)	was geklonken	was geklonken	was geklonken	waart geklonken	was geklonken	waren geklonken	waren geklonken	waren geklonken
toekomend (v.t.t.t.)	zal geklonken zijn	zult geklonken zijn	zult geklonken zijn	zult geklonken zijn	zal geklonken zijn	zullen geklonken zijn	zullen geklonken zijn	zullen geklonken zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geklonken zijn	zou geklonken zijn	zou/zoudt geklonken zijn	zoudt geklonken zijn	zou geklonken zijn	zouden geklonken zijn	zouden geklonken zijn	zouden geklonken zijn