Deens

Woordafbreking
  • kas·te·ren

Zelfstandig naamwoord

kasteren, g

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kaster


Noors

Woordafbreking
  • kas·te·ren
Naar frequentie 41852

Zelfstandig naamwoord

kasteren, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van kaster