hinnitus
Latijn
Uitspraak
- IPA: /hɪn.ˈniː.tʊs/
Woordafbreking
- hin·ni·tus
Woordherkomst en -opbouw
Zelfstandig naamwoord
hĭnnītus m
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | hinnītus | hinnītūs |
genitief | hinnītūs | hinnītuum |
datief | hinnītuī (hinnītū) | hinnītibus |
accusatief | hinnītum | hinnītūs |
vocatief | hinnītus | hinnītūs |
ablatief | hinnītū | hinnītibus |