vreemde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vreemde    (hulp, bestand)
• IPA: /'vremdə/

Woordafbreking

• vreem·de

Woordherkomst en -opbouw

• zelfstandig gebruikt bijvoeglijk naamwoord: vreemd

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	vreemde	vreemden
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de vreemde v / m

1. m iemand die niet bekend is, een onbekende

   • Er zat een vreemde op zijn plek. 

   ▸ Vreemden zijn vrienden die ik nog niet heb ontmoet.

2. o: (het) vreemde (land) in datief:

   • In den vreemde. - in het buitenland. 

3. o: iets dat verbazing opwekt

   • Het vreemde is dat hij daar nooit iets van gezegd heeft. 

4. (natuurkunde) type quark

   ▸ Antimateriehypernuclei: Antihyperhelium-4 bestaat uit een mix van antimaterieversies van protonen, neutronen en deeltjes die hyperonen worden genoemd. Hyperonen zijn op zichzelf al exotisch, omdat ze een of meer quarks van het ‘vreemde’ type bevatten. Deze ‘vreemdheid’ is moeilijk te vinden en moeilijk te maken. Daarom begrijpen onderzoekers nog steeds niet helemaal hoe hyperonen zich gedragen in de natuur, waar ze vermoedelijk voorkomen in exotische omgevingen zoals het binnenste van neutronensterren, zegt Dönigus. Bovendien blijven er vragen bestaan over hoe antimaterieversies van deze en andere deeltjes op elkaar reageren.

Synoniemen

• vreemdeling
• onbekende

Antoniemen

• bekende

Vertalingen

    1. iemand die niet bekend is   

Duits: Fremde (de) m Engels: stranger (en)

Frans: étranger (fr) m Spaans: extraño (es) m

Bijvoeglijk naamwoord

vreemde

1. verbogen vorm van de stellende trap van vreemd

   ▸ Na een lange dag was er niks fijner dan Coppertone onverwachts tegen te komen en van zijn vreemde combinatie te genieten.

Gangbaarheid

• Het woord vreemde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vreemde" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.