Ja, er waren al de ‘strandkliffen’ die ontstonden door het stormweer aan onze kust tijdens de kerstvakantie. Maar er zijn ook ‘afvaleilanden’ ontstaan op het zand: hopen scheepstouw, visbakken, plastic, dopjes, blikjes, rietjes, flessen, ballonnen, ... [2]
Deze Nederlander zag er niet uit als de andere Nederlanders. Hij was kort, breed en kaal. Ik bekeek hem eens goed en herkende opeens in hem een collega van de visafslag. Hij gaf ons alle drie een hand en stelde zich voor. Joost was zijn naam. Joost de Grijper. „Wij vis”, zei ik en wees naar Moustafa, Kemal en mijzelf. Ter verdere verduidelijking deed ik alsof ik visbakken op elkaar stapelde. [3]