vingeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  vingeren    (hulp, bestand)
• IPA: /'vɪŋərə(n)/

Woordafbreking

• vin·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

• ww: afgeleid van  vinger zn  met het achtervoegsel -en
• zn:  vinger zn  met de uitgang -en

Werkwoord

vingeren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vingeren	vingerde	gevingerd
zwak -d	volledig

1. (seksualiteit) met de hand of vinger bevredigen

   • "De bak in met die oplichter", hoorde ik toen veel mensen zeggen en die wisten nog niet dat hij in de donkere gangen van zijn paleis ook nog eens vrouwen ongevraagd trachtte te vingeren. 
   • Porno waar je ook wat van kunt leren – bestaat dat? Natuurlijk, wanneer je een willekeurige film op Xtube of Porntube bekijkt, ontdek je wellicht iets nieuws: penissen groter dan colaflesjes, vrouwen die zichzelf kunnen vingeren met vlijmscherpe nepnagels zonder zichzelf te besnijden of een innovatieve manier om de pizzakoerier te betalen.  

Hyperoniemen

• masturberen

Vertalingen

    1. met de hand of vinger bevredigen   

Duits: fingern (de) Engels: finger (en)

Frans: doigter (fr) Spaans: dedear (es)

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

Zelfstandig naamwoord

de vingeren mv

1. (verouderd) meervoud van  vinger zn 

   • Die vuist wordt slechts afgewisseld door een zalvende, zegenende hand, of door vingeren, welke confetti lijken te strooien. 

Gangbaarheid

• Het woord vingeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vingeren" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.