vermenselijken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van vermenselijken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermenselijken			te vermenselijken
	toekomend		zullen vermenselijken			te zullen vermenselijken
voltooid	tegenwoordig		hebben vermenselijkt			te hebben vermenselijkt
	toekomend		vermenselijkt zullen hebben			vermenselijkt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	vermenselijkend		vermenselijkt			ev. vermenselijk	mv. verouderd vermenselijkt	vermenselijke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	vermenselijk	vermenselijkt	vermenselijkt	vermenselijkt	vermenselijkt	vermenselijken	vermenselijken	vermenselijken
verleden (o.v.t.)	vermenselijkte	vermenselijkte	vermenselijkte	vermenselijkte	vermenselijkte	vermenselijkten	vermenselijkten	vermenselijkten
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermenselijken	zult/zal vermenselijken	zult/zal vermenselijken	zult vermenselijken	zal vermenselijken	zullen vermenselijken	zullen vermenselijken	zullen vermenselijken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermenselijken	zou vermenselijken	zou(dt) vermenselijken	zoudt vermenselijken	zou vermenselijken	zouden vermenselijken	zouden vermenselijken	zouden vermenselijken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb vermenselijkt	hebt vermenselijkt	hebt/heeft vermenselijkt	hebt vermenselijkt	heeft vermenselijkt	hebben vermenselijkt	hebben vermenselijkt	hebben vermenselijkt
verleden (v.v.t.)	had vermenselijkt	had vermenselijkt	had vermenselijkt	hadt vermenselijkt	had vermenselijkt	hadden vermenselijkt	hadden vermenselijkt	hadden vermenselijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermenselijkt hebben	zal/zult vermenselijkt hebben	zult/zal vermenselijkt hebben	zult vermenselijkt hebben	zal vermenselijkt hebben	zullen vermenselijkt hebben	zullen vermenselijkt hebben	zullen vermenselijkt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermenselijkt hebben	zou vermenselijkt hebben	zou/zoudt vermenselijkt hebben	zoudt vermenselijkt hebben	zou vermenselijkt hebben	zouden vermenselijkt hebben	zouden vermenselijkt hebben	zouden vermenselijkt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm vermenselijkt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt vermenselijkt				er is vermenselijkt
verleden	er werd vermenselijkt				er was vermenselijkt
toekomend	er zal vermenselijkt worden				er zal vermenselijkt zijn
voorwaardelijk	er zou vermenselijkt worden				er zou vermenselijkt zijn
lijdende vorm vermenselijkt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		vermenselijkt worden			vermenselijkt te worden
	toekomend		vermenselijkt zullen worden			vermenselijkt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		vermenselijkt zijn			vermenselijkt te zijn
	toekomend		vermenselijkt zullen zijn			vermenselijkt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word vermenselijkt	wordt vermenselijkt	wordt vermenselijkt	wordt vermenselijkt	wordt vermenselijkt	worden vermenselijkt	worden vermenselijkt	worden vermenselijkt
verleden (o.v.t.)	werd vermenselijkt	werd vermenselijkt	werd vermenselijkt	werdt vermenselijkt	werd vermenselijkt	werden vermenselijkt	werden vermenselijkt	werden vermenselijkt
toekomend (o.t.t.t.)	zal vermenselijkt worden	zult vermenselijkt worden	zult vermenselijkt worden	zult vermenselijkt worden	zal vermenselijkt worden	zullen vermenselijkt worden	zullen vermenselijkt worden	zullen vermenselijkt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou vermenselijkt worden	zou vermenselijkt worden	zou/zoudt vermenselijkt worden	zoudt vermenselijkt worden	zou vermenselijkt worden	zouden vermenselijkt worden	zouden vermenselijkt worden	zouden vermenselijkt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben vermenselijkt	bent vermenselijkt	bent/is vermenselijkt	zijt vermenselijkt	is vermenselijkt	zijn vermenselijkt	zijn vermenselijkt	zijn vermenselijkt
verleden (v.v.t.)	was vermenselijkt	was vermenselijkt	was vermenselijkt	waart vermenselijkt	was vermenselijkt	waren vermenselijkt	waren vermenselijkt	waren vermenselijkt
toekomend (v.t.t.t.)	zal vermenselijkt zijn	zult vermenselijkt zijn	zult vermenselijkt zijn	zult vermenselijkt zijn	zal vermenselijkt zijn	zullen vermenselijkt zijn	zullen vermenselijkt zijn	zullen vermenselijkt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou vermenselijkt zijn	zou vermenselijkt zijn	zou/zoudt vermenselijkt zijn	zoudt vermenselijkt zijn	zou vermenselijkt zijn	zouden vermenselijkt zijn	zouden vermenselijkt zijn	zouden vermenselijkt zijn