uitstrekken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van uitstrekken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitstrekken			uit te strekken
	toekomend		zullen uitstrekken uit zullen strekken			te zullen uitstrekken uit te zullen strekken
voltooid	tegenwoordig		hebben uitgestrekt			te hebben uitgestrekt
	toekomend		uitgestrekt zullen hebben			uitgestrekt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	uitstrekkend		uitgestrekt			ev. strek uit	mv. verouderd strekt uit	strekke uit (bijzin) uitstrekke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
hoofdzin	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	strek uit	strekt uit	strekt uit	strekt uit	strekt uit	strekken uit	strekken uit	strekken uit
verleden (o.v.t.)	strekte uit	strekte uit	strekte uit	strekte uit	strekte uit	strekten uit	strekten uit	strekten uit
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitstrekken	zult/zal uitstrekken	zult/zal uitstrekken	zult uitstrekken	zal uitstrekken	zullen uitstrekken	zullen uitstrekken	zullen uitstrekken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitstrekken	zou uitstrekken	zou(dt) uitstrekken	zoudt uitstrekken	zou uitstrekken	zouden uitstrekken	zouden uitstrekken	zouden uitstrekken
bijzin	.. dat ik	.. dat jij, je	.. dat u	.. dat gij	.. dat hij, zij, het	.. dat wij	.. dat jullie	.. dat zij
tegenwoordig (o.t.t.)	uitstrek	uitstrekt	uitstrekt	uitstrekt	uitstrekt	uitstrekken	uitstrekken	uitstrekken
verleden (o.v.t.)	uitstrekte	uitstrekte	uitstrekte	uitstrekte	uitstrekte	uitstrekten	uitstrekten	uitstrekten
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitstrekken uit zal strekken	zult/zal uitstrekken uit zult/zal strekken	zult/zal uitstrekken uit zult/zal strekken	zult uitstrekken uit zult strekken	zal uitstrekken uit zal strekken	zullen uitstrekken uit zullen strekken	zullen uitstrekken uit zullen strekken	zullen uitstrekken uit zullen strekken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitstrekken uit zou strekken	zou uitstrekken uit zou strekken	zou(dt) uitstrekken uit zou(dt) strekken	zoudt uitstrekken uit zoudt strekken	zou uitstrekken uit zou strekken	zouden uitstrekken uit zouden strekken	zouden uitstrekken uit zouden strekken	zouden uitstrekken uit zouden strekken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb uitgestrekt	hebt uitgestrekt	hebt/heeft uitgestrekt	hebt uitgestrekt	heeft uitgestrekt	hebben uitgestrekt	hebben uitgestrekt	hebben uitgestrekt
verleden (v.v.t.)	had uitgestrekt	had uitgestrekt	had uitgestrekt	hadt uitgestrekt	had uitgestrekt	hadden uitgestrekt	hadden uitgestrekt	hadden uitgestrekt
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgestrekt hebben	zal/zult uitgestrekt hebben	zult/zal uitgestrekt hebben	zult uitgestrekt hebben	zal uitgestrekt hebben	zullen uitgestrekt hebben	zullen uitgestrekt hebben	zullen uitgestrekt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgestrekt hebben	zou uitgestrekt hebben	zou/zoudt uitgestrekt hebben	zoudt uitgestrekt hebben	zou uitgestrekt hebben	zouden uitgestrekt hebben	zouden uitgestrekt hebben	zouden uitgestrekt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm uitgestrekt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt uitgestrekt				er is uitgestrekt
verleden	er werd uitgestrekt				er was uitgestrekt
toekomend	er zal uitgestrekt worden				er zal uitgestrekt zijn
voorwaardelijk	er zou uitgestrekt worden				er zou uitgestrekt zijn
lijdende vorm uitgestrekt worden
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		uitgestrekt worden			uitgestrekt te worden
	toekomend		uitgestrekt zullen worden			uitgestrekt te zullen worden
voltooid	tegenwoordig		uitgestrekt zijn			uitgestrekt te zijn
	toekomend		uitgestrekt zullen zijn			uitgestrekt te zullen zijn
	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (o.t.t.)	word uitgestrekt	wordt uitgestrekt	wordt uitgestrekt	wordt uitgestrekt	wordt uitgestrekt	worden uitgestrekt	worden uitgestrekt	worden uitgestrekt
verleden (o.v.t.)	werd uitgestrekt	werd uitgestrekt	werd uitgestrekt	werdt uitgestrekt	werd uitgestrekt	werden uitgestrekt	werden uitgestrekt	werden uitgestrekt
toekomend (o.t.t.t.)	zal uitgestrekt worden	zult uitgestrekt worden	zult uitgestrekt worden	zult uitgestrekt worden	zal uitgestrekt worden	zullen uitgestrekt worden	zullen uitgestrekt worden	zullen uitgestrekt worden
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou uitgestrekt worden	zou uitgestrekt worden	zou/zoudt uitgestrekt worden	zoudt uitgestrekt worden	zou uitgestrekt worden	zouden uitgestrekt worden	zouden uitgestrekt worden	zouden uitgestrekt worden
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	ben uitgestrekt	bent uitgestrekt	bent/is uitgestrekt	zijt uitgestrekt	is uitgestrekt	zijn uitgestrekt	zijn uitgestrekt	zijn uitgestrekt
verleden (v.v.t.)	was uitgestrekt	was uitgestrekt	was uitgestrekt	waart uitgestrekt	was uitgestrekt	waren uitgestrekt	waren uitgestrekt	waren uitgestrekt
toekomend (v.t.t.t.)	zal uitgestrekt zijn	zult uitgestrekt zijn	zult uitgestrekt zijn	zult uitgestrekt zijn	zal uitgestrekt zijn	zullen uitgestrekt zijn	zullen uitgestrekt zijn	zullen uitgestrekt zijn
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou uitgestrekt zijn	zou uitgestrekt zijn	zou/zoudt uitgestrekt zijn	zoudt uitgestrekt zijn	zou uitgestrekt zijn	zouden uitgestrekt zijn	zouden uitgestrekt zijn	zouden uitgestrekt zijn

vervoeging van het Nederlandse werkwoord zich uitstrekken
tegenwoordige tijd					verleden tijd				toekomende tijd
enkelvoud			meervoud		enkelvoud		meervoud		enkelvoud		meervoud
1	ik	strek me uit (bijzin) me uitstrek	wij, we	strekken ons uit (bijzin) ons uitstrekken	ik	strekte me uit (bijzin) me uitstrekte	wij, we	strekten ons uit (bijzin) ons uitstrekten	ik	zal me uitstrekken	wij, we	zullen ons uitstrekken
2	jij, je	strekt je uit (bijzin) je uitstrekt	jullie	strekken je uit (bijzin) je uitstrekken	jij, je	strekte je uit (bijzin) je uitstrekte	jullie	strekten je uit (bijzin) je uitstrekten	jij, je	zal, zult je uitstrekken	jullie	zullen je uitstrekken
	u	strekt zich/u uit (bijzin) zich/u uitstrekt	u	strekt zich/u uit (bijzin) zich/u uitstrekt	u	strekte zich/u uit (bijzin) zich/u uitstrekte	u	strekte zich/u uit (bijzin) zich/u uitstrekte	u	zult zich/u uitstrekken	u	zult zich/u uitstrekken
	gij, ge	strekt u uit (bijzin) u uitstrekt	gij, ge, gijlieden	strekt u uit (bijzin) u uitstrekt	gij, ge	strekte u uit (bijzin) u uitstrekte	gij, ge, gijlieden	strekte u uit (bijzin) u uitstrekte	gij, ge	zult u uitstrekken	gij, ge gijlieden	zult u uitstrekken
3	hij, zij, het	strekt zich uit (bijzin) zich uitstrekt	zij, ze	strekken zich uit (bijzin) zich uitstrekken	hij, zij, het	strekte zich uit (bijzin) zich uitstrekte	zij, ze	strekten zich uit (bijzin) zich uitstrekten	hij, zij, het	zal zich uitstrekken	zij, ze	zullen zich uitstrekken
onvoltooid deelwoord				voltooide tijd			gebiedende wijs			aanvoegende wijs
zich uitstrekkend				zich uitgestrekt hebben			strek u/je uit, strekt je uit			strekke zich uit (bijzin) zich uitstrekke