turkis

En turkis.
Een turkoois.

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /tʉɾˈkiːs/

Woordafbreking

• tur·kis

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Franse woord turquoise.

Naar frequentie	> 50000

Bijvoeglijk naamwoord

turkis

1. (kleur) turkooizen, turquoise

   «De ultimate sommerfargene er turkis og korall.»

   De ultieme zomerkleuren zijn turquoise en koraal.

Verbuiging

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	turkis	turkisere	turkisest
	o enkelvoud	turkis
	meervoud	turkise
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	turkise	turkisere	turkiseste

Synoniemen

• blågrønn

Afgeleide begrippen

• turkisblå

Zelfstandig naamwoord

turkis m

1. (mineraal) turkoois

Verbuiging

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	turkis	turkisen	turkiser	turkisene
genitief	turkis'	turkisens	turkisers	turkisenes

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /tʉɾˈkiːs/

Woordafbreking

• tur·kis

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Franse woord turquoise.

Bijvoeglijk naamwoord

turkis

1. (kleur) turkooizen, turquoise

Verbuiging

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	turkis	turkisare	turkisast
	o enkelvoud	turkis
	meervoud	turkise
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	turkise	turkisare	turkisaste

Synoniemen

• blågrøn

Afgeleide begrippen

• turkisblå

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	turkis	turkisen	turkisar	turkisane

Zelfstandig naamwoord

turkis m

1. (mineraal) turkoois