naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
treden tredend
tred getreden
trede
  • tre·den
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
treden
/'tre.də(n)/
trad
/trɑt/
getreden
/ɣə.'tre.də(n)/
klasse 5 volledig

treden

  1. ergatief met de voeten begaan
    • Zij traden op het toneel. 
  2. ergatief ergens heen bewegen
  3. overgankelijk tegemoet treden: naar iets of iemand lopen
     Maar als ik onzeker was, bijvoorbeeld tijdens onweer of bij steile afdalingen, probeerde ik anderen op te zoeken om het onheil niet alleen tegemoet te hoeven treden.[4]
  • [2] aan het daglicht treden
    bekend worden
  • [2] in het huwelijk treden
    trouwen, huwen
  • [2] in het klooster treden
    non of monnik worden
  • [2] in werking treden
    van kracht worden
  • [1] met de voeten treden
  • [1] met voeten treden

de tredenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord trede
  2. meervoud van het zelfstandig naamwoord tred
100 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[5]