• toon·hoog·te

detoonhoogtev

  1. (natuurkunde) de frequentie van de grondtoon van een geluidssignaal
    • Kinderen kunnen nog een toonhoogte van 20 kHz horen. 
  2. (muziek) de relatieve afstand van een toon ten opzichte van een andere toon
    • Let erop dat tijdens het zingen de toonhoogte niet lager wordt. 
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[1]
  1. Bronlink geraadpleegd op 28 april 2020 Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be