Noors

Woordafbreking
  • sun·ne
Naar frequentie 14021

Bijvoeglijk naamwoord

sunne, m / v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van sunn

sunne, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van sunn


Nynorsk

Woordafbreking
  • sun·ne

Bijvoeglijk naamwoord

sunne, m /v / o

  1. bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van sunn

sunne, mv

  1. onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van sunn