• sul·ta·na·drui·ven
  • sultanadruif met uitgang -en, waarbij de slotmedeklinker weer stemhebbend wordt

de sultanadruivenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord sultanadruif
     Ik zag in een Turkse winkel verse sultanadruiven.[1]
  1.   Weblink bron
    Simone van Thull
    “Inmaak- en fermenteerbijbel: Van augurk tot zuurkool en van kimchi tot bietenpickle en kombucha” (2023), Carrera Culinair, Amsterdam, ISBN 9789048866496, p. 142