strekken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  strekken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• strek·ken

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands strecken “zich uitstrekken”, uit Germaans *strakijan, verwant aan Duits strecken (Oudhoogduits strecken), Engels stretch (Oudengels streccan). In de betekenis van ‘strak maken of worden’ voor het eerst aangetroffen in 1266.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
strekken	strekte	gestrekt
zwak -t	volledig

Werkwoord

strekken

1. overgankelijk het zo ver mogelijk uitrekken in de lengte.

   • Hij strekte zijn been om de bal tegen te houden. 

2. absoluut ~ tot fungeren, dienen

   • Bloedige striemen en andere wonden strekten tot getuigenis dat Romeinse slaven enkel onder foltering getuigenis konden afleggen. 

Hyponiemen

• overstrekken, uitstrekken, verstrekken, volstrekken

Afgeleide begrippen

• strekdam, strekker, strekking, streklaag, strekproef, streks, strekspier, strekstand, strekzit

Vertalingen

    1.   

Duits: strecken (de), ausstrecken (de) Engels: extend (en), stretch (en), stretch out (en)

Frans: étirer (fr), s’étirer (fr) Spaans: estirar (es), extender (es), tender (es)

Zelfstandig naamwoord

strekken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord strek

Gangbaarheid

• Het woord strekken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "strekken" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.