staof

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /stɔːf/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

staof o

1. stof (kleine deeltjes)
2. oude zooi

   «Bao, dezer groop aer staof! Wae loestertj hie dès daags nag haer?»

   God, deze band is oude zooi! Wie luistert hier tegenwoordig nog naar?

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	staof	-	stäöfke	-	stäöf	-	stäöfkes	-
genitief	staofs	-	stäöfkes	-	stäöf	-	stäöfkes	-
locatief	staoves	-	stäöveske	-	stäövese	-	stäöveskes	-
datief	staove	-	stäöfke	-	stäöf	-	stäöfkes	-
accusatief	staof	-	stäöfke	-	stäöf	-	stäöfkes	-