sonatine
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- so·na·ti·ne
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleine sonate’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
Zelfstandig naamwoord
het sonatine o
- verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord sonate
Gangbaarheid
- Het woord sonatine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sonatine" herkend door:
39 % | van de Nederlanders; |
46 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "sonatine" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be