slovo

Slowaaks

Woordafbreking

• slo·vo

Woordherkomst en -opbouw

• Van Oerslavisch *slovo; cognaat met Russisch слово

Zelfstandig naamwoord

slovo o

1. (taalkunde) woord; spraakklank of betekeniseenheid die bestaat uit minimaal één vrij morfeem en minimaal nul gebonden morfemen

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /slɔvɔ/
• Geluid:  slovo    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• slo·vo

Woordherkomst en -opbouw

• Van Oerslavisch *slovo; cognaat met Russisch слово

Zelfstandig naamwoord

slovo o

1. (taalkunde) woord; spraakklank of betekeniseenheid die bestaat uit minimaal één vrij morfeem en minimaal nul gebonden morfemen

   «V této větě je devět slov.»

   Deze zin heeft negen woorden.

   «ASlovo se stalo tělem a přebývalo mezi námi.»

   Het Woord werd een mens en leefde een tijdlang onder ons.

2. woord; belofte

   «Dal jí své slovo.»

   Hij gaf haar zijn woord.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	slovo	slova
genitief	slova	slov
datief	slovu	slovům
accusatief	slovo	slova
vocatief	slovo	slova
locatief	slovu / slově	slovech
instrumentalis	slovem	slovy

Synoniemen

1. –
2. slib monbezield

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)