signatuurleer
- sig·na·tuur·leer
- samenstelling van signatuur zn en leer zn
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | signatuurleer | signatuurleren |
| verkleinwoord | - | - |
- een niet-wetenschappelijke theorie die inhoudt dat uiterlijke kenmerken van (met name) planten die overeenkomsten vertonen met delen van het menselijk lichaam, aanwijzingen geven over de delen van het menselijk lichaam waarvoor deze gebruikt kunnen worden
- - Om wat voor middelen gaat het hier eigenlijk? Het betreft middelen waarvan door Rudolf Steiner is meegedeeld dat zij heilzaam zouden zijn. Steiner baseerde zich daarbij niet op natuurwetenschappelijke inzichten of op geneesmiddelenproeven, maar op hogere inzichten, waarin de oude signatuurleer centraal stond. Antroposofisch arts Verbrugh omschreef deze leer recent als volgt: “Volgens deze leer functioneert de natuur dankzij een oneindige keten van verschillen en overeenkomsten tussen verschijnselen. Voor de geoefende waarnemer openbaren deze overeenkomsten en verschillen zich in tekenen (signa). Wie heeft geleerd deze tekens te duiden, kan heilzaam ingrijpen in de loop van verschijnselen - bijvoorbeeld ziekte genezen.” De oppervlakkige lezer zou nu wellicht denken dat behaarde planten goed zouden helpen tegen kaalhoofdigheid, knolletjes van speenkruid tegen aambeien enzovoorts, maar zo eenvoudig is deze vernieuwde signatuurleer niet. Er komt een uitgelezen bereidingswijze aan te pas, die er toe moet leiden dat de geneeskruiden niet alleen terrestrische krachten in zich opnemen, maar ook kosmische krachten. Tijdstip en wijze van inzaaien en oogsten luisteren derhalve zeer nauw. De praktische problemen bij controle of registratie zullen daarom zeer groot zijn. [1]
- Het woord 'signatuurleer' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ NRC C.N.M. Renckens 30 januari 1997