rectie
- rec·tie
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | rectie | recties |
verkleinwoord | - | - |
de rectie v
- (taalkunde) het verschijnsel dat een bepaald woord in de zin door middel van verbuiging bepaalde kenmerken uitdrukt van een ander woord in dezelfde zin, die door dit laatste woord als het ware aan het woord dat rectie vertoont worden opgelegd
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord rectie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.