• rec·tie
enkelvoud meervoud
naamwoord rectie recties
verkleinwoord - -

de rectiev

  1. (taalkunde) het verschijnsel dat een bepaald woord in de zin door middel van verbuiging bepaalde kenmerken uitdrukt van een ander woord in dezelfde zin, die door dit laatste woord als het ware aan het woord dat rectie vertoont worden opgelegd