orf

Niet te verwarren met: ORF

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  orf    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔr^əf/

Woordafbreking

• orf

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit Engels orf.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	orf	-
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de orf m

1. (diergeneeskunde) aandoening van huid en slijmvliezen van schapen en geiten door een infectie met een bepaald virus uit het geslacht Parapox  in de familie Poxviridae 

   • Bij één van de geiten op de kinderboerderij van Jeugdland is de ziekte orf (ook wel “zere bekjes” genoemd) geconstateerd. 

2. (medisch) huidziekte bij mensen die door contact met schapen of geiten met het orfvirus zijn besmet

   • Bij orf ontstaan er knobbeltjes en blaren op de handen of onderarmen. Orf komt voornamelijk voor bij mensen die veelvuldig in contact komen met schapen en geiten. 

• 
  1. orf bij een schaap
• 
  2. orf bij een mens

Synoniemen

• [1] zere bekjes

Afgeleide begrippen

• orfvirus

Werkwoord

orf

1. (schertsend) erfde, onvoltooid verleden tijd van erven, voor een komisch effect verbogen als werven

   • Water-Snoodt is die woning geheeten. Dat is het onbezwaard bezit van de oude vrouw Beijen, de weeuw van Rijk Beijen verscheiden, die al zijn baasjaren Hoofdingeland, later Heemraad van de Vereenigde Waterschappen is geweest. Zijn weeuw orf voor de keinders wèl de honderd en tien bunders best koepolderland, maar niet de waardigheid. Notaris Bestebroer wier Heemraad en later wier haar gebuur, manke Janus Maaien, in Rijk zijn steê gekozen in den Raad. 

Gangbaarheid

• Het woord 'orf' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Engels

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ɔːf/

Woordherkomst en -opbouw

• Aanpassing van dialectisch hurf ‘wondkorst, roofje’, leenwoord uit Oudnoords hrúfa.

enkelvoud	meervoud
orf	[3] orfs

Zelfstandig naamwoord

orf

1. (diergeneeskunde) orf (zere bekjes)
2. schrijfwijze voor off