Deens

Woordafbreking
  • or·de·nes

Zelfstandig naamwoord

ordenes, mv

  1. bepaalde vorm genitief meervoud van ord


Noors

Woordafbreking
  • or·de·nes

Zelfstandig naamwoord

ordenes, mv

  1. bepaalde vorm genitief meervoud van ord
Schrijfwijzen


Spaans

Werkwoord

vervoeging van
ordenar

ordenes

  1. aanvoegende wijs tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van ordenar
  2. gebiedende wijs (ontkennend) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van ordenar