Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • op·roep
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord oproep oproepen
verkleinwoord oproepje oproepjes

Zelfstandig naamwoord

de oproepm

  1. een dringende vraag om iets te doen
    • Als de ambulancedienst een oproep krijgt, moet zij snel reageren. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
oproepen

oproep

  1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oproepen
    • ... dat ik oproep. 

Gangbaarheid

99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[1]

Verwijzingen

  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be