oproep

Nederlands

Een ambtelijke oproep aan de Belgische bevolking uit 1941 om zich niet met geweld tegen de bezetting te keren.

Uitspraak

• Geluid:  oproep    (hulp, bestand)
• IPA: /'ɔprup/

Woordafbreking

• op·roep

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van oproepen.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oproep	oproepen
verkleinwoord	oproepje	oproepjes

Zelfstandig naamwoord

de oproep m

1. een dringende vraag om iets te doen

   • Als de ambulancedienst een oproep krijgt, moet zij snel reageren. 

Hyponiemen

• noodoproep

Afgeleide begrippen

• oproepcontract, oproeping, oproepinstallatie, oproepkaart, oproepkracht, oproepwerk, oproepzoeker

Vertalingen

    1.   

Spaans: llamamiento (es) m

Werkwoord

vervoeging van
oproepen

oproep

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van oproepen
   

   • ... dat ik oproep. 

Gangbaarheid

• Het woord oproep staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "oproep" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.