oceaan
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- oce·aan
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wereldzee’ voor het eerst aangetroffen in 1595 [1]
- [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | oceaan | oceanen |
verkleinwoord | oceaantje | oceaantjes |
Zelfstandig naamwoord
oceaan m
- (aardrijkskunde) een zeer grote zee tussen verschillende werelddelen
- ▸ Ze reageerde altijd verontwaardigd ‘Waarom ik altijd? Mijn zusje kan ook ontsporen hoor!’ Maar zolang alles goed en gezond bleef aan beide kanten van de oceaan kon ik met een gerust hart doorlopen.[3]
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
1. een zeer grote zee tussen verschillende werelddelen
Gangbaarheid
- Het woord oceaan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "oceaan" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "oceaan" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ oceaan op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018),
- ↑ Weblink bron Gearchiveerde versie “Word Prevalence Values” op ugent.be