oceaan

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  oceaan    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• oce·aan

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘wereldzee’ voor het eerst aangetroffen in 1595

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	oceaan	oceanen
verkleinwoord	oceaantje	oceaantjes

Zelfstandig naamwoord

oceaan m

1. (aardrijkskunde) een zeer grote zee tussen verschillende werelddelen

   ▸ Ze reageerde altijd verontwaardigd ‘Waarom ik altijd? Mijn zusje kan ook ontsporen hoor!’ Maar zolang alles goed en gezond bleef aan beide kanten van de oceaan kon ik met een gerust hart doorlopen.

Hyponiemen

• Arctische Oceaan, Grote Oceaan, Pacifische Oceaan, Stille Oceaan, oeroceaan

Afgeleide begrippen

   

oceaanblauw oceaandepressie oceaanfront oceaanoever oceaanreus oceaansleper oceaanstomer oceaanstoring oceaanstroming oceaantanker oceaanverzuring oceaanvliegtuig oceaanwoestijn

Vertalingen

    1. een zeer grote zee tussen verschillende werelddelen   

Aino: siatui Baskisch: itsaso (eu) Deens: ocean (da) Duits: Ozean (de) m Engels: ocean (en) Fins: valtameri (fi) Frans: océan (fr) m Fries: oseaan (fy) Georgisch: ზღვა (ka) (zǧva) Italiaans: oceano (it) Kannada: ಸಾಗರ (kn)

Koreaans: 대양 (ko) (dæ.yaŋ) Nahuatl: ilhuicaātl (nah) Oekraïens: океян (uk) m klassiek, океан (uk) m Sovjet-Oekraïens Papiaments: osean Pools: ocean (pl) m Russisch: океан (ru) m (okeán) Spaans: océano (es) Tsjoektsjisch: аӈӄан (ckt) Vietnamees: đại dương (vi) Zweeds: ocean (sv)

Gangbaarheid

• Het woord oceaan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "oceaan" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.