obruč
Slowaaks
Uitspraak
- IPA: /ɔbrʊtʃ/
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Proto-Slavische *obrǫčь
Zelfstandig naamwoord
obruč v
Afgeleide begrippen
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /ɔbrʊtʃ/
Woordafbreking
- obruč
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Proto-Slavische *obrǫčь
Zelfstandig naamwoord
obruč v
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | obruč | obruče |
| genitief | obruče | obručí |
| datief | obruči | obručím |
| accusatief | obruč | obruče |
| vocatief | obruči | obruče |
| locatief | obruči | obručích |
| instrumentalis | obručí | obručemi |
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)
Werkwoord
obruč
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het perfectieve werkwoord obručet