markeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  markeren    (hulp, bestand)
• IPA: /mɑr.kɪː.rə(n)/

Woordafbreking

• mar·ke·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘merken’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• afgeleid van het Franse marquer (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
markeren	markeerde	gemarkeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

markeren

1. overgankelijk het afbakenen van een grens

   • Zij waren bezig de vluchtstrook met een ononderbroken witte lijn te markeren. 

   ▸ Nog voordat ik mijn pakken en overhemden ging uithangen in de kleerkast in de achterkamer, voerde ik het ritueel uit waarmee ik het bureau als mijn territorium markeerde.

Afgeleide begrippen

• markeerboei, markeerder, markeerklier, markeerpotlood, markeerspeld, markeerstift, markeerstof, markering

Vertalingen

    1. het afbakenen van een grens   

Duits: markieren (de) Engels: mark (en)

Frans: marquer (fr) Spaans: marcar (es), acotar (es)

Gangbaarheid

• Het woord markeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "markeren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.