marechaussee

Nederlands

van Frans maréchausée, in de betekenis van ‘militair politiekorps’ in het jaar 1815 ^[1]
Deze term werd door koning Willem I uit ideologische gronden na de herwonnen onafhankelijkheid van Nederland ingevoerd, ter vervanging van de Franse Gendarmerie nationale . De gens d'armes ("gewapende lieden") bestonden oorspronkelijk uit bewapende volksbrigades, die aan het begin van de Franse Revolutie ten tonele verschenen: ze werden vervolgens officieel op 16 februari 1791 met de ordehandhaving in Frankrijk belast. De oudere maréchausée werd met het monarchale Ancien Régime geassocieerd en vervolgens afgeschaft: de benaming is in het Frans sindsdien in onbruik geraakt.

de marechaussee m

(ordehandhaving) (beroep) lid van het korps Marechaussee
- De marechaussee zorgt in Nederland voor de politiedienst van de strijdkrachten en voor de controle van het grensoverschrijdend personenverkeer. .

Het woord marechaussee staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "marechaussee" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
66 %	van de Vlamingen.^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	marechaussee	marechaussees
verkleinwoord