manken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van manken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		manken			te manken
	toekomend		zullen manken			te zullen manken
voltooid	tegenwoordig		hebben gemankt			te hebben gemankt
	toekomend		gemankt zullen hebben			gemankt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	mankend		gemankt			ev. mank	mv. verouderd mankt	manke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	mank	mankt	mankt	mankt	mankt	manken	manken	manken
verleden (o.v.t.)	mankte	mankte	mankte	mankte	mankte	mankten	mankten	mankten
toekomend (o.t.t.t.)	zal manken	zult/zal manken	zult/zal manken	zult manken	zal manken	zullen manken	zullen manken	zullen manken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou manken	zou manken	zou(dt) manken	zoudt manken	zou manken	zouden manken	zouden manken	zouden manken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb gemankt	hebt gemankt	hebt/heeft gemankt	hebt gemankt	heeft gemankt	hebben gemankt	hebben gemankt	hebben gemankt
verleden (v.v.t.)	had gemankt	had gemankt	had gemankt	hadt gemankt	had gemankt	hadden gemankt	hadden gemankt	hadden gemankt
toekomend (v.t.t.t.)	zal gemankt hebben	zal/zult gemankt hebben	zult/zal gemankt hebben	zult gemankt hebben	zal gemankt hebben	zullen gemankt hebben	zullen gemankt hebben	zullen gemankt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou gemankt hebben	zou gemankt hebben	zou/zoudt gemankt hebben	zoudt gemankt hebben	zou gemankt hebben	zouden gemankt hebben	zouden gemankt hebben	zouden gemankt hebben