linguïst

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  linguïst    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• lin·gu·ist

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘taalkundige’ voor het eerst aangetroffen in 1824
• Afgeleid van Latijn lingua met het achtervoegsel -ist.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	linguïst	linguïsten
verkleinwoord	linguïstje	linguïstjes

Zelfstandig naamwoord

linguïst m

1. (beroep) (taalkunde) beoefenaar van de taalkunde

   • Een linguïst is iemand met een wetenschappelijke achtergrond. 

Synoniemen

• taalkundige, glottoloog

Verwante begrippen

• linguïstiek, taalkunde, taalkundig, taalwetenschap

Vertalingen

    1. beoefenaar van de taalkunde   

Deens: lingvist (da) Duits: Linguist (de) m Engels: linguist (en) Frans: linguiste (fr) Italiaans: linguista (it)

Latijn: gramaticus (la) Portugees: linguista (pt) Spaans: lingüista (es) Zweeds: lingvist (sv), språkforskare (sv)

Gangbaarheid

• Het woord linguïst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "linguïst" herkend door:

91 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.