• kir·ke·tugt
  • Samenstelling van de Deense zelfstandige naamwoorden kirke en tugt
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   kirketugt     kirketugten     -     -  
genitief   kirketugts     kirketugtens     -     -  

kirketugt, g

  1. (religie) kerktucht