kentekenbewijs
- ken·te·ken·be·wijs
- samenstelling van kenteken en bewijs
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | kentekenbewijs | kentekenbewijzen |
verkleinwoord | kentekenbewijsje | kentekenbewijsjes |
het kentekenbewijs o
- (verkeer) een identificatiedocument voor voertuigen
- Op het kentekenbewijs zijn de kenmerken van het voertuig vermeld.
1. een identificatiedocument voor voertuigen
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord kentekenbewijs staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.